|
 |
|
3 - Wo die Nordseewellen
trecken an den Strand
Text:
Martha Müller • Komponist: Simon Krannig
Wo de
Nordseewellen trecken an de Strand,
wo de geelen Blömen bleuhnt int gröne Land,
wo de Möven schrieen hell int Sturmgebrus,
dor is miene Heimat, dor bin ick to Huus.
Well´n un Wogen sung’n mi all mien Weegenleed
und de hogen Diecken kennt mien Kinnertied,
kennt ok all mien Sehnsucht, as ich wussen weer
in de Welt to flegen, öwer Land un Meer.
Woll hett mi dat Lewen all min Lengen stillt,
hett mi allens gewen, wat min Hart nu füllt,
allens is verswunnen, wat mi quält un dreew,
hev dat Glück woll funnen, doch de Sehnsucht bleev.
Sehnsucht na min scheunet, grönet Marschenland,
wo de Nordseewellen trecken an de Strand,
wor de Möven schrieen hell in Stromgebrus,
dor is miene Heimat, dor bin ick to Hus. |
|
|
|
|
|
